→Τι λέει στην «Εφ. Συν.» η δικηγόρος δανειολήπτη που προσέφυγε στη Δικαιοσύνη για να βρει το δίκιο του
Των Α. Σπηλιώτη – Ν. Ράλλη
Στα ελληνικά δικαστήρια θα αναζητήσουν δανειολήπτες του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων το δίκιο τους καθώς, χωρίς να το γνωρίζουν, ενημερώθηκαν κάποια στιγμή ότι τα δάνειά τους έχουν τιτλοποιηθεί ήδη από το 2006 και στερούνται τη δυνατότητα να τα ρυθμίσουν. Δυνατότητα που έχουν όλοι οι υπόλοιποι δανειολήπτες του Ταμείου. Συγκεκριμένα, 24.400 οφειλέτες στεγαστικών δανείων απευθύνθηκαν μετά το 2010 στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων προκειμένου να ενταχθούν σε κάποιες από τις ρυθμίσεις εξυπηρέτησής τους, λόγω της μείωσης των εισοδημάτων τους. Τότε ενημερώθηκαν ότι το στεγαστικό τους δάνειο τιτλοποιήθηκε και κατά συνέπεια δεν είναι δυνατόν να γίνει αποδεκτό το αίτημά τους. Ετσι, ένας από τους 24.400 δανειολήπτες του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων που βρέθηκε προ του τετελεσμένου της τιτλοποίησης κατέθεσε αγωγή και ασφαλιστικά μέτρα κατά του fund που «αγόρασε» τα δάνεια ζητώντας τη μείωση της μηνιαίας δόσης του, άτοκη επιμήκυνση της δανειακής του σύμβασης καθώς και την άρση της παρακράτησης του μηνιαίου μισθού του κατά το ποσό που θα μειωθεί η μηνιαία δόση του. Ο δανειολήπτης επικαλείται τη δραματική μείωση του μισθού του και την αδυναμία του να αντεπεξέλθει στις ανάγκες διαβίωσης της οικογένειάς του.
Η δικηγόρος του συγκεκριμένου δανειολήπτη, Αριάδνη Νούκα, ανέφερε στην «Εφ.Συν.» ότι στηρίχθηκε νομικά στις επιταγές της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών που προβλέπει το άρθρο 288 Α.Κ., καθώς και στις συνταγματικά κατοχυρωμένες αρχές της οικονομικής ελευθερίας, της αναλογικότητας, της ισότητας αλλά και της ίσης μεταχείρισης των πολιτών. Συνεπώς, σημειώνει η Αρ. Νούκα, «δεν μπορεί να γίνει ανεκτό από την εν γένει έννομη τάξη να προστατεύεται με νόμο ορισμένη μερίδα Ελλήνων πολιτών, πολύ δε περισσότερο ορισμένοι μόνον εκ των δανειοληπτών -δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων- του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, και να αφήνονται απροστάτευτοι άλλοι, αυτοί των οποίων τα δάνεια τιτλοποιήθηκαν». Επιπρόσθετα, σημειώνει ότι για αμφότερους υπάρχει η αδιαμφισβήτητη βούληση και δυνατότητα να εκπληρώσουν τις δανειακές τους υποχρεώσεις, πλην όμως με τρόπο προσαρμοσμένο στα ισχύοντα κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα, αλλά και στην ατομική οικονομική τους κατάσταση, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί κατόπιν των κατακόρυφων μειώσεων που έχουν επέλθει στις αποδοχές τους.
Το ιστορικό της υπόθεσης
Το καλοκαίρι του 2006, με αποφάσεις του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών τιτλοποιήθηκαν στεγαστικά δάνεια του Ταμείου, τα οποία εκχωρήθηκαν στην εταιρεία ειδικού σκοπού που συστήθηκε για τη μεταβίβαση των τίτλων, Grifonas Finance No1 Plc, με έδρα το Λονδίνο. Η τιτλοποίηση αφορούσε 27.414 δάνεια ύψους 950 εκατ. ευρώ με λήξη αποπληρωμής ώς το 2039. Μάλιστα, σύμφωνα με δημοσιεύματα του 2006, οι σύμβουλοι τιτλοποίησης φέρεται να έλαβαν προμήθεια 4,5 εκατ. ευρώ.
Ωστόσο, η αρχική απόφαση έκανε λόγο για 28.422 δάνεια ύψους 991 εκατ. ευρώ και σύμφωνα με τα… θρυλούμενα, τα 1.008 δάνεια που εξαιρέθηκαν τελικά αφορούσαν στεγαστικά εκλεκτών και ημετέρων, ανάμεσά τους και βουλευτών. Σε κάθε περίπτωση είναι άγνωστα τα κριτήρια με τα οποία επελέγησαν προς τιτλοποίηση τα 27.414 δάνεια.
Αυτό που είναι δεδομένο είναι ότι οι συγκεκριμένοι δανειολήπτες, δημόσιοι υπάλληλοι, δεν μπορούν να προχωρήσουν σε ρύθμιση παρά την αποδεδειγμένη μείωση των εισοδημάτων τους. Επιπρόσθετα, δεν μπορούν να υπαχθούν και στις διατάξεις του νόμου Κατσέλη περί υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων. Κι αυτό γιατί δεν έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές καθώς η δόση του στεγαστικού τους δανείου παρακρατείται από τον μισθό ή τη σύνταξή τους. Τώρα, το τι απομένει για την αξιοπρεπή τους διαβίωση, απασχολεί μόνο τους δανειολήπτες και ουδένα άλλον.
